De omgevingsvergunning wordt als een krachtig instrument beschouwd om de overgang naar meer duurzamere bouwprojecten (met inbegrip van circulaire ambities) te faciliteren. Deze juridisch-theoretische analyse onderzoekt daarom hoe het regelgevend kader voor de omgevingsvergunning en de bijbehorende procedure de overgang naar een circulaire economie (CE) in de bouwsector kan ondersteunen. De focus ligt daarbij op de mogelijkheden voor vergunningverleners om CE-praktijken te stimuleren tijdens het vergunningsproces. Om de analyse verder vorm te geven en te sturen, hebben we waar mogelijk gebruik gemaakt van een fictieve case study over een koppel dat graag hun (circulair) droomhuis wil bouwen op een geërfd stukje grond (nieuwbouwproject stedenbouwkundige handelingen). Dit betekent dat overwegingen rond sloopactiviteiten geen kernaspect van dit rapport uitmaken.
